LUSAS High Precision Moulding

LU­SAS HPM (High Pre­ci­sion Mo­ul­ding) po­zwa­la na pre­cy­zyj­ne określe­nie kształtu ele­mentów la­mi­no­wa­nych oraz narzędzia pod­czas pro­cesów for­mo­wa­nia, co jest punk­tem wyjścia w pro­jek­to­wa­niu końco­we­go kształtu po­wierzch­ni i sa­mych pro­cesów pro­duk­cji.

Pod­czas for­mo­wa­nia i utwar­dza­nia ele­mentów kom­po­zy­to­wych roz­wi­jające się naprężenia (m.in. reszt­ko­we, skur­czo­we i ter­micz­ne) po­wo­dują de­pla­nację powłok la­mi­na­to­wych i odstępstwo od za­mie­rzo­ne­go fi­nal­ne­go kształtu pro­duk­tu. Jest to źródłem trud­ności mon­tażowych ele­mentów. W wie­lu za­sto­so­wa­niach m.in. lot­ni­czych, okręto­wych, bu­dow­la­nych pro­wa­dzi to do wydłużenia cza­su mon­tażu i wzro­stu kosztów.

W pro­gra­mie LU­SAS HPM zo­stały opra­co­wa­ne pro­ce­du­ry tzw. od­wrot­nej inżynie­rii po­wierzch­ni w ce­lu ob­li­cze­nia i za­pro­jek­to­wa­nia po­wierzch­ni narzędzia, aby w pro­ce­sie wytwórczym otrzy­mać pożąda­ny kształt końco­wy pro­duk­tu.

Da­ne określające geo­me­trię ele­men­tu kom­po­zy­to­we­go są naj­pierw im­por­to­wa­ne do LU­SAS HPM (for­mat .IGES lub .STEP) lub two­rzo­ne przy użyciu LU­SAS Mo­del­ler. In­ter­fejs użyt­kow­ni­ka LU­SAS HPM po­zwa­la zde­fi­nio­wać i zo­bra­zo­wać wszyst­kie aspek­ty złożone­go układu la­mi­no­wa­nych warstw i sy­mu­la­cji pro­ce­su utwar­dza­nia. Możli­wy jest wybór sze­ro­kiej ga­my ele­mentów skończo­nych, wa­runków brze­go­wych (me­cha­nicz­nych i ter­micz­nych), li­nio­wych i nie­li­nio­wych mo­de­li ma­te­riałów z lo­kal­ny­mi układa­mi współrzędnych opi­sujących właści­wości prze­strzen­ne. Po­nad to LU­SAS HPM za­wie­ra nie­li­nio­we al­go­ryt­my sy­mu­la­cji kon­tak­tu me­cha­nicz­ne­go oraz ana­li­zy pełne­go sprzężenia ter­mo-me­cha­nicz­ne­go, by le­piej od­wzo­ro­wać pro­ces for­mo­wa­nia.

LU­SAS HPM za­wie­ra bazę da­nych ma­te­riałowych kil­ku do­stawców. W ba­zie właści­wości żywic i włókien są prze­cho­wy­wa­ne od­dziel­nie, aby umożli­wić in­dy­wi­du­al­ny dobór ma­te­riałów. Szczegóły kon­struk­cyj­ne, splot włókien, objętość frak­cji są również de­fi­nio­wa­ne po­przez in­ter­fejs użyt­kow­ni­ka. Osta­tecz­nie właści­wości la­mi­na­tu są ob­li­cza­ne na pod­sta­wie da­nych właści­wości żywi­cy i włókna z wy­ko­rzy­sta­niem równań mi­kro­me­cha­ni­ki.

LU­SAS HPM współpra­cu­je z in­ny­mi pro­gra­ma­mi np. Fi­ber­Sim, CA­TIA Com­po­si­tes De­sign. Za­pro­jek­to­wa­na geo­me­tria narzędzia może być też bez­pośred­nio eks­por­to­wa­na do śro­do­wi­ska urządzeń tnących.

LU­SAS HPM jest pro­duk­tem do­brze zwe­ry­fi­ko­wa­nym prak­tycz­nie. Te­sty doświad­czal­ne i we­ry­fi­kujące prze­pro­wa­dzo­no na licz­nych ele­men­tach wy­twa­rza­nych prze­mysłowo.